Bokomtale: Mørk kyst av Peter Temple

Forlaget Press 2010
Originaltittel: The Broken shore
Oversetjarar: Kari og Kjell Risvik
394 sider

Mørkt og stemningsfullt frå Australia

Mørk kyst har fått prisar og gode anmeldelsar - terningkast 6 i både VG og BT, for eksempel. Blant bokbloggarar er det meir delte meiningar; Tone likte boka veldig godt, det same gjorde Tine - sjølv om ho vart litt utålmodig; "hvor er krimmen?", medan May Brit fann boka kjedeleg og seier "styr unna".

Eg tykte boka var grei, men ikkje meir, - ho gav ikkje meg noko ekstra. Kanskje eg hadde litt for høge forventningar, eller kanskje eg forventa noko anna enn det eg fekk?

Her er mange stemningsfulle skildringar, frå eit miljø som er framandt og tildels dystert. Temple fortel om eit samfunn som er sterkt prega av rasisme og klasseskilnader. Eit samfunn med sterke politiske spenningar, om løgner, svik og korrupsjon.

Det er planlagt TV-film basert på boka, 
Dan Hany har fått hovudrolla som Joe Cashin.

Drapsetterforskar Joe Cashin er rekonvalesent etter ei dramatisk hending og har flytta frå storbyen og tilbake til den vesle kystbyen han kjem frå. Han er ein sympatisk politimann som bryr seg om sine medmenneske og sine omgivelsar, men han har ofte nok med seg sjølv og sine eigne plager og laster. Dessutan slit Cashin med rasistiske haldningar og fordommar som rår innan det lokale politiet.

Dramatiske og farlege ting utviklar seg etter at småbyens rike onkel, Mr. Bourgoyne, vert funnen livstruande skada i heimen sin. Det vert hevda at tre unge aborginerar kan stå bak overfallet, men når politiet skal pågripa desse ungdommane, går alt gale.

Boka har ein dvelande stil som står i kontrast til den ytre dramatikken. Forfattaren brukar ein lågmælt forteljarteknikk og mykje - svært mykje - vert fortalt gjennom dialogar. Sjølve plottet er innfløkt og med (for) mange personar å halda styr på. Eg brukte mykje tid på boka fordi eg måtte bla att og fram for å sjekke namn og hendingar. Boka er spennande - men på ein heilt annan måte enn i ein "vanleg" krimroman.

Sjølv om eg ikkje "fann kjemien" heilt med Peter Temple i denne boka, er det slett ikkje umuleg at eg kan komma til å lesa fleire bøker av forfattaren i framtida.

Les også: Australsk krim på vent