Bokomtale: Mørke grener av Nikolaj Frobenius

Gyldendal 2013
275 sider
Lånt på biblioteket

Mørke grener er ein mørk og fascinerande roman. Boka handlar om forfattaren Jo Uddermann, som har kone og barn og er tilsynelatande vellukka. Han har nettopp gitt ut ein sjølvbiografisk roman, som handlar om eit barndomsvenskap. Jo var mykje saman med den gåtefulle og onde Georg då dei var barn. I vaksen alder har Jo høyrt at Georg er død, men det skal syna seg at dette ikkje er tilfelle.

Jo riv i boka si opp i gamle sår - og dette får bortimot katastrofale konsekvensar. Mystiske ting tek til å skje; Jo vert skremd, sømnlaus og paranoid - han er ikkje lenger sikker på verken seg sjølv eller sine eigne sansar og veit ikkje kven han kan stola på. Han har dessutan dårleg samvit for utruskap og tek til å bli redd for familien og barnet sitt.

Forfattaren skildrar godt korleis frustrasjonen, ubehaget og panikken tek tak i Jo, - og som lesar føler ein, etter kvart som ein les, at stemningen vert eklare og skumlare. Boka er veldig spennande; ein må lesa vidare for å sjå korleis det heile endar. Eit stykke ut i boka vert ein dessutan litt usikker på kven som er ond og gal. Er det Jo eller er det Georg? Kva er verkeleg og kva er fantasi? Kva er notid og kva er fortid? Det vert lagt opp til eit dramatisk klimaks, - og det får me - men eg sat faktisk og forventa meg enno meir dramatikk.

Trass i den litt ekle og mørke stemningen i boka, er ho veldig lettlest - og akkurat passe lang.

Mørke grener er nominert til Ungdommens kritikerpris 2013/14 og P2-lytternes Romanpris 2013. Dette er den fyrste boka eg har lest av Nikolaj Frobenius - men det vert ikkje den siste.

Andre bloggmeiningar: Bok-Karete, I bokhylla, Karis bokprat, Artemisias Verden, Tine's blogg.