Eg har lest mykje krim denne sommaren, både ny, halvny og halvgammal krim.
I denne samleomtalen handlar det om nye: fire av årets norske krimbøker.
208 sider
Lånt ebok BookBites
Eg forventa eit actionfylt nytt møte med Bogart Bull, men det eg fekk var langsam landsbykrim. Greitt nok, men eg brukte litt tid på å omstilla meg.
Sjølv om handlinga i boka er lagt til Spania, var det rimeleg tydeleg at historia er ein slags hyllest til klassisk engelsk landsbykrim, les Agatha Christie.
Spesielt nervepirrande vert det aldri, men Borge skriv godt og har skrudd saman eit originalt og fungerande plott. Den påklistra kjærleikshistoria - mellom den gamle etterforskaren og den senile kona hans (samt den gamle pleiaren/selskapsdama) - den er i overkant klissete. Så akkurat dei bitane skumma eg meg raskt gjennom.
Pluss for at boka er såpass kort/tynn. Terningkast 4.
Pluss for at boka er såpass kort/tynn. Terningkast 4.
Skikkeleg bygdekrim frå Hardanger. Eg likar denne serien, sjølv om eg av og til har vore irritert på hovudrolleinnehavarane. Spesielt lensmann Alvsaker er ubegripeleg treg av og til. Men sympatisk då.
Denne gongen vert både han og kollegaene sett på verkeleg harde prøver, for å sei det mildt.
Matre har ein god penn og byggjer opp ei truverdig handling, på to ulike tidsplan. Med færre overforklaringar og gjentakingar kunne dette blitt endå ein prikk på terningen, men konklusjonen min vert også her terningkast 4.
For ei tid tilbake var eg i ferd med å bli litt lei av Bjørn Beltø, men eg merka at eg vart ordentleg glad då det viste seg at Egeland var i gang med eit nytt Beltø-eventyr.
Her fekk eg det eg forventa på førehand, for forfattaren brukar mykje av den same oppskrifta som han har brukt tidlegare. Det handlar som vanleg om teologi, arkeologi, mystikk og dramatikk i ymse variasjonar.
Boka er kanskje for omstendeleg og langsam for ein utålmodig lesar, men handlinga er absolutt interessant og tankevekkjande. Det er dessutan fornøyeleg og befriande med Beltø/Egeland sin tørre humor. Terningkast 4+.
Boka vert kategorisert og marknadsført som krim, men det er det ikkje. Ein kan muligens sei at det er ein psykologisk thriller.
Alt frå start merkar ein noko foruroligande; ei subtil uhygge som vert bygd opp undervegs. På den måten forstår lesaren at noko voldsomt/grusomt kan komma til å skje.
Fossum skriv som alltid glitrande godt, personane og miljøet vert oppfatta som levande og ekte. Eg veit egentleg ikkje om nokon som skildrar skakkøyrde personar på ein så overbevisande måte som nettopp Fossum.
Konklusjonen min er at dette er ein bra roman, men ingen kriminalroman.
Terningkast 4+.
Terningkast 4+.
Fine omtaler, gir et godt og kort bilde av bøkene og din mening om dem. Jeg har bare lest Matres bok av disse, men har planer om å lese de andre etterhvert også. Borges bok har jeg , de andre må skaffes etterhvert. Artig med ny Beltø, selv om jeg også har vært litt lei de bøkene.
SvarSlettTakk for hyggeleg tilbakemelding, Anita. Det var akkurat det eg prøvde på; å gi eit kort og godt bilde på mine inntrykk av bøkene. Dette var også eit forsøk på å komma i gang med blogginga igjen. Det har ikkje vore stort anna enn oppsummeringar dei siste månadane.
SlettBare hyggelig. Du er flink til å fatte deg meningsfullt i korthet.:)
SvarSlettHyggelig å se at du blogger, håper du fortsetter med det Berit.)
Borge har jeg klar i hyllen, takk for advarselen om bygdekrim i sakte fart. Matre har jeg lest og den likte jeg godt, mens Egeland ga jeg opp for noen bøker siden. Fossum likte jeg veldig godt :)
SvarSlettTenker som Anita at det er befriende å lese korte omtaler av og til, kanskje jeg skal planlegge det for bøkene jeg leser nå :)
God helg Berit!
Borge si bok er ikkje treg akkurat, men det er eit heilt anna tempo her enn i bøkene om Bogart Bull, om du har lese dei.
Slett