Bokomtale: Wienerbrorskapet av Ingar Johnsrud

Lydbokforlaget 2015
Speletid 11:33
Opplesar: Ivar Nergaard

Tittelen på boka syner til ei gruppe vitenskapsmenn og -kvinner som dreiv med hemmeleg rasebiologisk forskning i mellomkrigstida. Denne forskinga vart vidareført under andre verdenskrig, med uhyggelege konsekvensar for dei som vart utsett for desse eksperimenta. Arven etter denne gruppa - brorskapet - kastar mørke skuggar, heilt fram til vår eiga tid.

Wienerbrorskapet har svært mange handlingstrådar, og det gjeld å vera konsentrert og å ha tunga beint i munnen når ein les eller lyttar - for elles mistar ein lett ein tråd eller to.

Johnsrud presenterer lesaren tidleg for protagonisten og antagonisten. Alt i opningsscenen får me møta sjølve skrekk-skurken; ein uhyggeleg person, ei drapsmaskin like stygg utanpå som inni. Vedkommande skyr ingen midlar - og me får følgja dei blodige, valdelege spora han let etter seg jamnleg, gjennom heile boka.
Hovudkarakteren er Fredrik Beier, og i starten vert det gjort eit poeng av at Beier muligens er psykisk ustabil; han slit med angst etter ei tragisk hending. Det syner seg likevel at han er ein politietterforskar som tåler å bli utsett for mange og store prøvelsar, som leiar av ei svært komplisert etterforsking. Den kvinnelege PST-etterforskaren Kafa Iqbal er ein annan viktig karakter i boka.

Ei lukka og ekstrem kristen sekt vert utsett for eit blodig angrep. Fleire medlemmer vert funne drepte på eigedommen der dei held til, - og resten av menigheiten er vekke. Kvar er dei? Har dei flykta? Vert dei halde skjult - mot sin vilje? Lever dei? Ein av dei sakna er dotter til ein topp-politikar. Er det eit politisk attentat? Terrorisme? Politiet oppdagar eit hemmeleg underjordisk laboratorium på staden - og spora fører til hendingar i fortida.

Eg er ambivalent til denne boka. Det er tydeleg at forfattaren har hatt store ambisjonar og visjonar når det gjeld Wienerbrorskapet. Eg meiner at han berre delvis har lukkast. Boka er uhyggeleg spennande, bevares, og inneheld mykje interressant historisk stoff - men likevel; det manglar noko. Eg hadde ønska meg enno meir nerve og framfor alt: Meir truverdige karakterar. Dei fleste er nemleg så klisjeaktige at ein kjenner dei att frå mengder av krimbøker ein har lest før.

Handlinga i Wienerbrorskapet er mangfaldig og nokså komplisert. Det er liksom ikkje måte på kor mange tema ein skal innom: Krigshistorie, konspirasjonsteoriar, religiøs fanatisme, hemmelege brorskap, blodige attentat og internasjonal politikk. For eksempel. Alt vert fortalt i mange korte kapitlar og via raske sceneskift, og eg er kanskje litt treg av meg, men; ofte skjønte eg ikkje heilt kvar handlinga foregikk og kven det handla om. Det hadde vorte enklare for lesaren dersom kvart kapittel hadde hatt ei overskrift der det vert forklart kvar og når.

Eg pleier å lika bøker med intrikate plott og masse action, men i Wienerbrorskapet føler eg at mykje er "over the top". Dei mange actionscenene er skildra godt; nesten filmatisk, men eg tykkjer det er for mykje av det. For mykje blod, for mykje smerte, for mange detaljar. Eg har heller ikkje noko imot tøff språkbruk i ein actionthriller som dette, men eg tykkjer språket her tidvis er vulgært og unødvendig frekt. Forfattaren er altfor tøff i trynet - og då blir det berre dumt og rart.

Å "lesa" boka som lydbok går heilt fint - om ein brukar tid og er konsentrert nok. Ivar Nergaard gjer nok ein gong ein fabelaktig jobb og gjer at leseopplevinga mi - trass alt - landar på eit terningkast 4.
Takk til Lydbokforlaget for lytteeksemplar.