Sider

11. august 2016

Sommarlesing del 3: Lyd

Svin av Carl-Johan Vallgren
Lydbokforlaget 2016
Speletid 08:13, lytteeksemplar


Eit nytt møte med vrangsida av den svenske hovudstaden. Dei tre gamle venene Danny Katz, Eva Westin og Jorma Hedlund vert alle, kvar frå sin kant, involvert i ei stygg sak som handlar om trafficking, prostitusjon, narkotikamisbruk og økonomisk kriminalitet. Danny er den intelligente og eks-narkomane antihelten me kjenner att frå Skyggegutten, Eva er statsadvokat med store private utfordringar og Jorma er den ekskriminelle som "berre" skal delta i eit siste kupp - som går aldeles galt.

Vallgren byr på nokså drøye skildringar frå både narkotika- og valdspornomiljøet. Desse skildringane er kanskje unødig brutale, men eg trur faktisk at tilstandane er enno verre i det verkelege - og kan av den grunn forsvarast. Slutten på boka kan tolkast på to måtar: Anten er dette ein cliffhanger som kan tyda på at det kjem enno ei Danny Katz-bok eller så er det ein open slutt der lesaren kan tenkja vidare på korleis det går med hovudpersonen. Begge deler er faktisk heilt greitt.
Boka er velskriven og velkomponert, men eg vart ikkje fullt så engasjert i denne boka som i den fyrste. Christoffer Staib les godt og har ei stemme som passar til innhaldet og forteljarstemmene i boka. Eg har vakla mellom ein 4'ar og ein 5'ar når det gjeld karaktergjeving, men landa til slutt på eit sterkt terningkast 4.


Mørke dager av Belinda Bauer
Cappelen Damm 2016
Speletid 10:25, Storytel


Britisk landsbykrim med ein original og moderne vri. Me møter den naive landsbykonstabelen og den betrevitande etterforskaren frå storbyen; ein klassisk konflikt i kriminalromanar og -seriar - men her er tilhøva meir innfløkte og meir overraskande enn "vanleg".

Ei eldre funksjonshemma dame vert funnen drept og ingen ser ut til å ha noko motiv. Etterforskarane er i konstante konfliktsituasjonar, misforståingar oppstår og viktige spor forsvinn. Og så skjer det enno eit mord på ein forsvarslaus eldre person..
Mørke dager er ei grei krimbok med stigande spenning og ei historie som er enkel å følgja. Blurben på framsida lovar ein sjokkerande slutt, og det kan eg sei meg delvis enig i. Men forfattaren legg ut mange spor undervegs, så for oss som likar puslespelkrim er dette midt i blinken.

Bauer byr i tillegg på glimrande person- og miljøskildringar; det er ikkje vanskeleg å sjå føre seg enkeltpersonane og landskapet. Men ein legg òg merke til ein del merkelege oversetjingar og underlege formuleringar, også når ein lyttar til boka. Ho kunne difor hatt godt av ein ekstra runde korrekturlesing.
Opplesar Axel Aubert er god. Terningkast 4.



Snøhvit må dø av Nele Neuhaus
Lydbokforlaget 2016
Speletid 14:47, lytteeksemplar

Som så mange nordmenn assosierer eg tysk krim fyrst og fremst med Aus der Reihe og Derrick, dvs. med noko 70-tals, litt sidrumpa og tregt - og veldig moralsk. Men sjølvsagt har denne nasjonen fostra krimforfattarar - det er berre ikkje så mange som er blitt oversette til norsk.

Snøhvit må dø er bok nummer fire i ein serie. Boka står seg godt på eiga hand, så eg vil ikkje tru at ein har gått glipp av noko vesentleg ved å hoppa over dei tre fyrste. For meg vart det ei leseoppleving med opp- og nedturar.

Boka har eit godt samanskrudd og gjennomtenkt plott og er greit komponert - men er altfor lang og tidvis ganske omstendeleg og kjedeleg. Eg fann det litt problematisk å halda styr på dei mange karakterane og forholdet mellom dei. Slik er det ofte når ein høyrer ei bok. Handlinga går føre seg på ein liten stad ikkje så langt frå storbyen Frankfurt og er ein variant av landsby- /bygdekrim, der det er idyllisk på overflata og der mørke og hemmelege hendingar og gjerningar ulmar under overflata.
Lokalbefolkningen er full av fordommar, karakterane oppfører seg nesten utan unntak egoistisk, umoralsk og uklokt. Også politifolka det vert fortalt om er stort sett idiotar, med unnatak av vår heltinne, Pia.
Boka har eit visst dameromanpreg - som eg ikkje likar. Så skal du ha glede av denne boka bør du ha evne til å oversjå akkurat dette. Du kan heller ikkje vera så veldig nøye på språk og oversetjing. Opplesaren gjer ein grei jobb, men hevar ikkje leseopplevinga, for å se det slik. Terningkast 3.


Marr av Håkan Nesser
Bonnier Audio 2010
Speletid 4:50, Storytel


Ei interessant historie frå ein av mine store favorittar, opplest av forfattaren sjølv - ei fin og nær lytteoppleving. Dette er siste og avsluttande del av Barins triangel, opphaveleg utgitt i 1996. Marr kan godt lesast åleine sidan desse forteljingane berre heng lauseleg saman.

Historia er merkeleg, velskriven, overraskande, underhaldande og skremmande. Eg har følgjande oppfordring til Gyldendal, Nesser sitt forlag i Norge: Oversett Barins triangel og få Rein, Alois og Marr utgitt på norsk! Eg likar den svenske språkdrakta, men har som vanleg ei kjensle av at eg "går glipp av noko" når eg høyrer svensk. Terningkast 4.

1 kommentar:

  1. De tre første bøkene har jeg også lest, og jeg tror jeg har gitt dem samme terningkast som deg. Da jeg så Harr, sperret jeg øynene opp, for jeg trodde jeg hadde lest alt av Håkan Nesser, men så så jeg at dette er en bok som ikke er oversatt til norsk. For noen banditter Gyldendal er som ikke oversetter alt han skriver! Jeg skriver gjerne under på et utrop om å få oversatt de titlene du nevner :)

    SvarSlett