Bokomtale: Ren samvittighet av Jan Mehlum

Lydbokforlaget 2014
Opplesar Helge Winther-Larsen
Speletid: 11 t 40 min
Lånt på biblioteket

Ren samvittighet er bok nummer 14 i serien om den hyggelege men sarkastiske advokaten Svend Foyn. Han er eg-person og forteljarstemma i alle bøkene. Handlinga er som vanleg lagt til Tønsberg og andre stader i austlandsområdet. Foyn får litt av kvart å bryna seg på denne gongen; han vert blanda inn i ei sak på ein, for han sjølv, ubehageleg og personleg måte.

Foyn har ein rufsete og litt sliten stil, men samstundes er han ein samvitsfull og samfunnsengasjert person som gjerne tek på seg uortodokse etterforskingsoppdrag. Han liknar egentleg ganske mykje på Varg Veum.
Ei ung jente møter opp på kontoret hans med bøn om hjelp, men Foyn avviser henne; hennar problem er ikkje ei sak for han. Alt han kan tilby er ein samtale og ein rusletur saman med hunden Hulda. Den same jenta vert ei tid etter funnen død - det ser ut som eit sjølvdrap - og dermed vert advokaten involvert, på fleire plan.

Mehlum set fokus på fleire aktuelle problemstillingar og tema i boka. Det handlar til dømes om seksuelle overgrep, narkotikahandel og barneporno, samt om familiar og enkeltpersonar som har mørke og farlege hemmelegheiter. Han rettar også skarp kritikk mot tabloidjournalistikken generelt og VG spesielt. Svend Foyn er ein solospelar som nyttar kløkt, intuisjon og evne til å tenkja alternativt når han skal løysa innfløkte saker. Han støttar seg også på enkelte kjelder i politiet og har kontaktar i "datanerd-miljøet", om det er noko som heiter det. I tillegg samarbeider han med ein privat etterforskar med eit namn (Gunnar Stranda) som må vera ein gest til kriminalforfattarkollega Kjell Ola Dahl.

Eg har liksom ei kjensle av at eg har lest boka før, - men det har eg ikkje - boka er jo heilt ny i år. Altså - poenget mitt er at handlinga (og oppbygginga av denne) liknar på andre bøker eg har lest tidlegare. Ren samvittighet manglar med andre ord orginalitet. Eg tykte heller ikkje at boka var spesielt spennande og hadde til tider litt problem med å halda konsentrasjonen oppe medan eg lytta til boka. Sjølve avslutninga var på si side god, overraskande og oppklarande - så eg kjem til å lesa fleire Foyn-bøker i framtida. Eg har både Straffen og Din eneste venn liggjande på vent i hylla.

Tidlegare har eg lest Bake kake søte og En god sak. Fjorårets Mehlum-bok Lengsel etter penger (som ikkje handlar om Svend Foyn, men er ei heilt anna type bok - ein psykologisk thriller og ingen tradisjonell kriminalroman) har eg også nettopp lest.

Det går elles litt småtregt både med lesing og blogging for tida. Det skuldast mellom anna travle dagar på jobb, diverse bestemoroppgåver (det er berre kos altså!) og varierande uteaktivitetar. Eg er egentleg mest glad i å sitja heime i godstolen med ei bok når eg har fri, men "tvingar" meg ut i frisk luft og til litt fysisk aktivitet når eg har høve til det. Sykling og symjing er knakande fine måtar å mosjonera på, tykkjer eg - og fyrstnemnde aktivitet kan ein faktisk kombinera med lesing. Rettare sagt lytting. Så forrige veke hadde eg fleire fine sykkelturar "saman med" Helge Winther-Larsen og Svend Foyn.

Bokomtale: Bake kake søte av Jan Mehlum

Lydbokforlaget 2010
Opplesar Ove Christian Owe
Speletid 11:35

Historisk sett var Svend Foyn skipsredar og grunnleggjar av den norske kvalfangsten. Den litterære namnebroren er advokat i Tønsberg, ein litt lurvete, men sjarmerande og nysgjerrig mann som er hovudperson i heile 13 kriminalromanar av Jan Mehlum. Bake kake søte er bok nummer 11 i serien. Bøkene er sjølvstendige og treng ikkje lesast kronologisk.

Ein liten jentebaby vert kidnappa midt i Tønsberg sentrum ein sommardag. Det myldrar av folk, men ingen har egentleg sett noko. Svend Foyn er tilfeldigvis òg til stades og vert trekt inn i saka frå starten av. Politiet lukkast ikkje i å finna barnet og Foyn får i oppdrag å vera juridisk rådgjevar for den velståande familien som har mista barnet sitt. Etter nokre dagar mottek mora eit brev:

“Hvis du vil se datteren din igjen i live, må du skaffe 6 millioner i umerkede, små sedler, likt fordelt mellom norske kroner, euro og amerikanske dollar”.

Det er altså ei dramatisk og til ei viss grad gripande historie som vert fortalt. Likevel har eg kjeda meg litt når eg har lytta til lydboka. Eg tykkjer handlinga er for treg: Lesaren får presentert for mange uvesentlege hendingar og personar som ikkje har så mykje med hovudhistoria å gjera. Det gjorde at eg mista tråden og konsentrasjonen. Eg syns også at foreldreparet, som opplever det aller verste nokon kan oppleva; nemleg at barnet deira forsvinn, oppfører seg på ein lite truverdig måte. Plottet er innvikla, men får ei tilfredsstillande løysing og forklaring til slutt.


Dette er ei bok som hadde vore betre om eg hadde lest ho sjølv i papirformat. Eg vart ikkje heilt fortruleg med innlesarstemma denne gongen. Om det er min "feil" eller opplesaren si skuld er eg usikker på.

Det som "bergar" ein firar på terningen denne gongen er skildringa av hovudpersonen sjølv, advokat Foyn. Eg er i ferd med å bli ein stor fan av den godmodige, ironiske, flørtete og Jaguarkøyrande Svend Foyn. Og eg elskar Hulda, Sankt Bernhard-hunden hans :-)

Så sjølv om forventningane mine ikkje vart heilt innfridde med Bake kake søte, kjem eg heilt sikkert til å lesa fleire Mehlum-bøker i framtida.

Les også: Ein stor smakebit