Bokomtale: Natten drømmer om dagen av Ingvar Ambjørnsen

Cappellen Damm 2012
Opplesar: Ivar Nergaard
Speletid: 7 t 53 min

Ingvar Ambjørnsen er god når det gjeld skildring av folk som er litt annleis - outsider'ane i samfunnet får gjerne ei stemme gjennom denne forfattaren.

Forteljarstemma i denne romanen frå 2012 er Sune. Han er ein vandrar - han har valgt å forlata familien og sivilisasjonen og lever i skogen og på fjellet. Han legg seg gjerne til for natta under berr himmel, eller han bryt seg inn i andre folk sine hytter, der han søv i sengene deira, et av maten deira, og dersom han finn eit kleplagg eller eit skopar som passar, forsyner han seg gjerne av dette også. Sune er på flukt frå noko som lesaren ikkje heilt får greie på kva er. Han må liksom vera åleine om han skal føla at han lever.

Men ingen kan leva absolutt heilt åleine, heller ikkje Sune. Så han har eit nettverk av kjenningar og hjelparar; andre folk som ikkje har tilpassa seg det normale samfunnet, og enkelte idealistar som ser det som ei livsoppgåve å hjelpa desse som av ulike grunnar held seg skjulte.

Boka inneheld svært fine naturskildringar og skildringar av det skiftande veret me gjerne har her i landet. Ein kveld, under eit forrykande uver, får Sune selskap. Ut av den norske granskogen, i det mektige og buldrande tordenveret, kjem ei ung kvinne. Ho er redd og skadd etter ei dramatisk hending, og treng desperat hjelp - frå Sune.

Dette er ei forteljing stemd i moll. Eg oppfattar det heile som heller absurd - det er vanskeleg å skjønna seg på folk som vel å leva så alternativt som Sune. Natten drømmer om dagen er ingen thriller, men forfattaren brukar mange verkemiddel som ein kan kjenna att frå spenningsromanar. Det er også ein spesiell og uføreseieleg roman, med stemningsfulle skildringar av både menneske og natur. Ambjørnsen skriv godt; i enkelte deler av boka er stemningen lågmælt, sår og poetisk, medan andre er prega av det råe, mørke og brutale. Eg likte boka og anbefalar ho gjerne.

Lydboka er glimrande opplest - som alltid - av Ivar Nergaard.