Kriminell vinterlesing del 2

Det går unna med lesinga om dagen, men det går det heller trått med skrivinga. Dermed eit nytt skippertakinnlegg. Alle bøkene nedanfor er innan krim-/spenningssjangeren, men er høgst ulike med tanke på forteljarstil, innhald, omfang og tema.

Utrygg havn av Tana French 

Cappelen Damm 2013
Speletid 17:24
Lydbok Storytel

Fyrst til Irland og ein forfattar eg er begeistra for. Eg las den tredje boka i Dublin Squad-serien - Flukt - i januar og følgde opp med Utrygg havn no i februar. Og eg tykte boka var skikkeleg god - lenge. Nesten heilt til slutt faktisk. Men sjølve avslutninga vart ein nedtur for meg; eg tykte boka enda rart og "ope", noko som forringa leseopplevinga mi ein del.

Undervegs likte eg det eg las, sjølv om dette er ei langsam og ordrik bok. French er nemleg veldig dyktig når det gjeld stemningsfulle uhyggestemningar. Skildringa av forholdet og dynamikken mellom den erfarne og dyktige etterforskaren og den unge og ferske "lærlingen" er óg dyktig utført. Det er inga dirrande spenning, men heile vegen kjenner lesaren på ein undertone av mystikk, uhygge og desperasjon, - noko forfattaren formidlar på ein overbevisande måte.

Handlinga er lagt til eit halvferdig/delvis forlatt bustadfelt utanfor Dublin; eit fenomen kalla ghost estate og som er eit problem i Irland. Sjå video der Tana French fortel om boka og bakgrunnen for denne spesielle settinga.
Boka låg lenge an til å få ein femmar på terningen, men den flate avslutninga gjer at eg konkluderer med eit terningkast 4.

Se en annen vei av Torkil Damhaug

Cappelen Damm 2019
366 sider
Papirbok lånt privat

Meir psykologisk uhygge, no frå den norske mesteren innan denne sjangeren; Torkil Damhaug. Se en annen vei er ei interessant, mystisk og trist historie der store deler av handlinga er lagt til Budapest.

Med innleving, kunnskap og perfekt timing mellom scene- og perspektivskift har Damhaug skrive ei mørk og medrivande bok som bør få mange lesarar.

Torkil Damhaug har alt fått to Rivertonprisar, men eg blir ikkje veldig overraska om han skulle få ein tredje. Eg tykkjer handlinga er litt stilleståande til tider, men det er ikkje tvil om at Se en annen vei er ein  thriller av høg kvalitet.
Terningkast 5-.

Dvalen av Camilla Grebe

Gyldendal 2019
472 sider
Papirbok lånt biblioteket


Så over til svensk krim og Camilla Grebe og hennar bøker som vert betre og betre. Dette er den frittståande oppfølgjaren til Husdyret.

Dvalen er velskriven, thrilleraktig og ganske så spennande. Me får følgja tre parallelle historiar frå tre ulike karakterar sine perspektiv. Dei tre ulike historiane heng sjølvsagt saman og det blir ein ganske nervepirrande avslutning.

Eg tykkjer boka er for lang. Ho ville vore enno betre om ho hadde blitt stramma opp ein del. Terningkast 4+.

Rosy & John av Pierre Lemaitre

Aschehoug 2019
151 sider
Papirbok lånt biblioteket

Denne boka er derimot for kort; så kort at eg heller vil karakterisere ho som ei lang novelle og ikkje som krimroman.

Det er ei forunderleg historie og eit originalt plott Lemaitre har skrudd saman denne gongen óg, men eg vart aldri skikkeleg engasjert. I alle fall ikkje dersom eg samanliknar med dei knallsterke tidlegare bøkene Irene, Alex og Camille. Og det er naturleg at ein samanliknar ettersom det handlar om det same universet og den same hovudpersonen.

Camille Verhoeven er heller ikkje heilt i slag i denne forteljinga, sjølv om han naturlegvis ser løysinga før alle andre.
Pluss for mørk og underfundig humor, minus for at historia er så tynn. Terningkast 3.

Den synske av Belinda Bauer 

Cappelen Damm 2016
Speletid 8:39
Lydbok Storytel

Eg hadde aldri starta på ei bok med ein slik tittel dersom ikkje forfattaren hadde vore Belinda Bauer. Såkalla "klarsynte" og deira "tenester" irriterer meg grenselaust. Men kva gjer ein ikkje om ein er desperat? Når du har mista barnet ditt og absolutt ingen, heller ikkje politiet, har spor? Når alt du kan tenkja på og leva for er det forsvunne barnet ditt? Vil du ikkje då klamra deg til det håpet som den synske kan gi deg?

Eg tykkjer Bauer er fabelaktig i å skildra galskap og desperasjon. På den andre sida tykkjer eg at ho dreg det vel langt og at det er i overkant mange tilfeldigheiter her.
Terningkast 4.