Kort om: Glassmannen av Anders de la Motte

Kagge 2023
631 sider/ speletid 18:02
Lånt papirbok biblioteket og lånt lydbok BookBites

Andre bok i serien om Leo Asker er minst like spennande som den fyrste, De bergtatte. Av dei tre seriane (og åtte bøkene) til de la Motte som eg har lese, er det denne som har fenga meg mest. 

Leo Asker (eg. Leonore, det er ei dame) er leiar for Avdelingen for fortapte sjeler - ei avdeling for cold case-saker. Avdelinga har enkelte likskapar med Avdeling Q som mange kjenner frå Jussi Adler-Olsen sin serie. Handlinga tek til kort tid etter saka med De bergtatte, så eg anbefalar å lesa den boka før Glassmannen.

Som ein kan sjå av sidetal og speletid er det ei omfattande bok, og for meg var det ein fordel å ha tilgang til både papir- og lydbok. Eg er ofte kritisk til bøker som er så lange, men eg er nøgd med denne. Boka er verken langsam, langtekkeleg eller omstendeleg. Ho er derimot grundig, handlingsrik og perspektivrik. 

Uhyggestemninga er på plass alt frå prologen når me møter to urbex'arar som opplever noko skremmande medan dei er i ferd med å utforska ei forlatt gruve. Kva dette har med hovudhandlinga å gjera får me greie på etter kvart. 

Martin Hill, Leo sin barndomsven, er sjukmeld etter skadane han fekk i samband med forrige sak. Han oppheld seg på eit gods der han skal gjera research og skriva bok om ein eksentrisk gründer, familien hans og firmaet hans. Ganske snart vert det tydeleg at nokon mislikar at Martin oppheld seg på eigedommen. Kva er det som skal haldast skjult? 

Leo Asker blir kontakta av faren "Prepper-Per" som ho ikkje har hatt kontakt med på fleire år. Årsaka til den manglande kontakten fekk me vita i forrige bok. Men no befinn Per seg i ein vanskeleg situasjon og treng hjelp; han er mistenkt for drap fordi det er funne eit lik på eigedommen hans. For å unngå kaos og støy frå den ubereknelege Per, set Leo i gang med eigne undersøkingar.

Handlingstrådane vert knytte saman på ein snedig måte, og det viser seg - ikkje overraskande - at liket som vart funne på Per Asker sin eigedom har ein samanheng med Martin Hill sitt opphald og arbeid på godset. Den offisielle etterforskinga, leia av Leo sin (ufordragelege og inkompetente) sjef (og ekskjæreste), kjem ingen veg - og er i verste fall i ferd med å øydelegga alt.

Ei anna forteljarstemme tilhøyrer Glassmannen. Kven er han? Kva har han opplevd? Kvar held han til? Me får kjennskap til Glassmannen sine tankar og opplevingar, og etter ei tid vert også identiteten hans avslørt. Det heile er ganske så uhyggeleg. 

Forfattaren er ein dyktig forteljar og flink til å bygga opp spenning. Trass i omfanget er det lite utanomsnakk. Korte kapittel, kjappe sceneskift, cliffhangers, interessante og litt sære karakterar og visse skrekkelement, - alt dette er med på å gjera boka til ei drivande og underhaldande leseoppleving. 

Eg ser fram til neste bok i denne serien.

Andre bloggmeiningar: 

Henning bokhylle
Heartart
Lillasjel