Bokomtale: Linnés dystre lærdom av Lars Mæhle

Samlaget 2014
333 sider
Kjelde: Meldareksemplar

Protagonisten i denne boka er den noko ubalanserte psykologen Ina Grieg. Me vart fyrst kjend med ho i fjorårets Den mørke porten; ein svært bra krimdebut frå Lars Mæhle si side.
Ina har altså eit utradisjonelt yrke til krimhelt å vera - ho er også småbarnsmor, forholdsvis lukkeleg gift, aktiv med kick-boksing og - mørkeredd.

Og nettopp mørkredsel og uhyggestemning er det ein heil del av i denne boka. Linnés dystre lærdom er meir ein thriller enn ein krimroman; forfattaren spelar på lesarene sine "angst-strenger"; frykta for det mørke og ukjende.

Ein annan ting ein lesar kan kjenna seg att i, er kjensla av uvisse - blanda med forventning - når ein skal møta att gamle klassekameratar etter mange år.

Ina kjenner på desse motstridande kjenslene når ho vert bedd i gjenforeningstreff. Ho er i utgangspunktet avvisande til ein slik reunion, men bestemmer seg så for å møta opp - fyrst og fremst for å finna ut kva dei andre veit om kva som hende med klassevennina Sonja den gongen for så lenge sidan. Mobbeofferet Sonja forsvann nemleg på mystisk vis i 1984 - og Ina har etter den hendinga slite med skuldkjensle sidan ho ikkje gjorde noko for å stoppa den omfattande mobbinga og plaginga.
Så Ina reiser tilbake til barndomsbygda og konfronterer både den eine og den andre med mysteriet kring Sonja si forsvinning. Sjølve klassefesten vert ganske mislykka for hennar del, men det vert klart at fleire tykkjer denne gamle saka er ubehageleg og at dei ønskjer at ting skal verta gøymt og gløymt. Så skjer eit nytt drap - og Ina sjølv kjem i alvorlege vanskar.

Den spesielle tittelen Linnés dystre lærdom syner til personen som i si tid vart mistenkt for bortføring og drap på Sonja. Ungguten Tom Kaser vart kalla "botanikeren" - han var ein einstøing som var oppteken av planter og natur - og Carl von Linné si lære om klassifisering. Sjølv om Tom aldri vart tiltalt og det aldri vart funne noko lik, vart Tom sett på som gjerningspersonen av folk i bygda.

Linnés dystre lærdom inneheld fine og stemningsskapande skildringar av skog og natur og er ei spennande og fengslande bok. Handlinga går føre seg på fleire tidsplan, og parallellt med at Ina viklar seg inn i mysteriet, får lesaren gradvis vita meir av det som skjedde med Sonja. Språket er leikande lett - forfattaren nyttar eit lesevenleg og moderne nynorsk.
Det som kan innvendast med boka er sjølve plottet, som er vel søkt og usannsynleg, men alt i alt var dette ei positiv leseoppleving.