Oppsummering oktober 21

Påbyrja i september, fullført i oktober:
Val McDermid - Brennende hat - Britisk krim - Lyd Storytel
Kristina Ohlsson - Stormvakt - Svensk krim - Lånt papirbok privat

Lest i oktober: 
Val McDermid - Dødes tale - Britisk krim - Lyd Storytel
John Harvey - Stilleben - Britisk krim - Lyd Storytel
Abid Raja - Min skyld - Norsk sjølvbiografi - Lånt ebok BookBites
Cara Hunter - I mørket - Britisk krim - Lånt ebok BookBites
Heine Bakkeid - St. Avenger - Norsk krim - Lånt lydbok BookBites
Gert Nygårdshaug - Den grønne øya - Norsk roman - Lånt ebok BookBites
William Shaw - Dødeland - Britisk krim - Lyd Storytel
William Shaw - Gravens hemmeligheter - Britisk krim - Lyd Storytel

Påbyrja i oktober, fullførast i november:
Jens Henrik Jensen - Mørke menn - Dansk krim - Papirbok fått i gåve
Kaveh Rashidi - Kanskje du er frisk? - Norsk fakta - Lyd Storytel

6 lyd, 3 ebøker, 1 papirbok
5 lånt, 5 abonnement
8 krim, 1 roman, 1 biografi
3 norske, 6 britiske, 1 svensk
6 menn, 4 kvinner
"Nye" forfattarar: Raja

Oktober vart ein ny lesemånad på det jamne. Ein haug med britisk krim, pluss eitt norsk og eitt svensk innslag innan same sjanger. Pluss ein sjølvbiografi og ein roman. Av dei ti bøkene var det berre ei papirbok. Eg er (som så mange andre) ein lesar som gradvis har endra lesevanar og format; frå papir til ebok og lydbok.

Nesten berre terningkast 4-bøker altså, og eg føler at den eine 4'aren må forklarast. Det gjeld Den grønne øya av Gert Nygårdshaug. 
Det er (egentleg) ei veldig god bok, ei kort og lettlest forteljing med eit alvorleg tema til ettertanke. "Normalt sett" ville eg nok gitt den ein 5'ar. Men dette er frå ein forfattar som har produsert SÅ mykje bra - alt frå Honningkrukken til Mengele Zoo, frå Fortellerens marked til Den tredje engelen - og eg forventa noko meir. Meir originalitet, meir kompleksitet, meir absurd humor, meir uforutsigbart innhald. Det var altså mine høge forventningar som gjorde at eg landa på terningkast 4 i dette tilfellet. 

Abid Raja får terningkast 5. Ikkje fordi han skriv så eksepsjonelt godt, men fordi han er så grenselaust open og ærleg og fordi han syner ei uvanleg evne til sjølvinnsikt. Ein kan sei mykje om Raja; til dømes at han tek (for) mykje plass, - men dette er han veldig klar over sjølv. Og i boka får me vita kvifor. Eg trur Min skyld - en historie om frigjøring er den mest leseverdige politiske sjølvbiografien eg har lest nokon gong. 

I november skal eg lesa ei anna bok som eg har skyhøge forventningar til, og som eg er veldig spent på. Det er Gunnar Staalesen si oppfølgingsbok av hundreårstrilogien; 2020 Post festum. No er det omlag 20 år sidan eg las den nemnde trilogien (1900 Morgenrød, 1950 High Noon og 1999 Aftensang) og den tilhøyrande Hundreårsboken (som er ei "handbok" med kart, slektstavler og bilete knytt til trilogien) - og det er begrensa kva eg hugsar av innhaldet. Det eg hugsar - og veit - er at eg var vilt begeistra for bøkene den gongen og at eg alltid tenkjer på dei som nokre av mine absolutte favorittar.