Det vart ei jente

Eit litt meir personleg innlegg enn vanleg i dag..

I går - den åttande i åttande - kom det fyrste barnebarnet mitt til verda. Alt står bra til med den vesle og dei nybakte foreldra. Den nyfødde jenta, som har fått namnet Adele, er den fyrste i sin generasjon - og alle er me glade og lukkelege for dette nye barnet/barnebarnet/
tante- og onkelbarnet/oldebarnet osv.
Velkommen vesle prinsesse, eg gler meg til å sjå deg og bli kjend med deg!

 Vi har ei tulle

Vi har ei tulle med øyne blå,
med silkehår og med ører små.
Og midt i fjeset en liten nese
-så stor som så. 

Så bløt som fløyel er hennes kinn,
og hun er deilig og tykk og trinn.
Med dukkehender og to små tenner
i munnen sin. 

Og hun kan bite i sine tær,
og hun kan danse foruten klær.
Og hun kan spise og stå og vise
hvor stor hun er. 

Og Tulla rusker i pappas hår,
og ler og vinker til den som går.
Og baker kake og lar oss smake
på alt hun får. 

I baljen plasker hun, kan du tro!
Vi hører aldri hun skriker no`.
Nei, jammen skulle du se vår tulle
hvor hun er god! 

        - Margrethe Munthe

        - som ikkje berre skreiv strenge og oppdragande barnesangar.