18. juni 2017

Biolesesirkel: Ingrid Brekke om Angela Merkel

Kagge 2016
223 sider
Kjelde: eBokBib

"Vi lever" er tema for junirunden av Moshonistas biolesesirkel. Det handlar altså om nolevande personar - og eg valde meg ein biografi om Angela Merkel. Til politikarbiografi å vera er ikkje boka så tørr og uinteressant som ein gjerne skulle tru, men ho er ikkje sååå engasjerande heller. Angela Merkel - Et europeisk drama er eit norsk blikk på den tyske forbundskansleren, den tyske etterkrigspolitikken, den tyske gjenforeninga og den tyske utanrikspolitikken.

Forfattaren Ingrid Brekke er journalist i Aftenposten og var avisa sin korrespondent i Berlin ein periode. Ho har difor god kjennskap til tysk samfunnsliv og politikk og har med denne boka gitt eit reflektert, grundig og "passe personleg" portrett av Angela Merkel. Brekke har støtta seg til folk rundt hovudpersonen, på tidlegare biografiar og ymse muntlege og
skriftlege kjelder. Boka er lettlest og utan lange utgreiingar; ein typisk journalist-biografi - utan å vera tabloid.

Eg visste egentleg ingenting om Merkel på førehand, så for meg var det meste av innhaldet i boka nytt stoff. Eg var ikkje ein gong klar over at ho hadde austtysk bakgrunn, så eg tykte det mest interessante var å lesa om Merkel si barne- og ungdomstid i gamle DDR. Brekke fortel at Merkel var skuleflink, ordentleg og beskjeden av natur. Ho fortel vidare om studieåra og karrieren som vitenskapskvinne og fysikar. Den politiske oppvakninga hennar skjedde ikkje før muren fall i 1989, då Merkel var 35 år gammal. Elles vert det fortalt om familiebakgrunn, ekteskap og politikarkarriere - men det kan like godt lesast i denne omfattande Wikipedia-artikkelen.

Angela Merkel har hatt ei ekstraordinær "reise" - frå prestedotter i ein diktaturstat til ein av verdas mektigaste leiarar i eit velfungerande demokrati. At det skulle bli nettopp CDU (Christlich Demokratische Union - kristendemokratane) som vart hennar parti kan synast underleg, men Brekke gjer greie for årsakene til det. Det vert fortalt om den bratte vegen til topps, om maktkamp innan partiet og koalisjonen og om det som kvinnelege toppolitikarar ofte vert utsett for: Kritikk for utsjånad, frisyre og klestil. Men det vert også hevda at den einaste leiaren i EU som Vladimir Putin verkeleg har respekt for er - nettopp; Angela Merkel.

Merkel er utan tvil ei dyktig og mektig dame, men på TV-skjermen virkar ho gjerne litt stiv og reservert - og eg finn ikkje noko karismatisk ved henne. Ho skal imidlertid vera ualminneleg hyggeleg og omgjengeleg "på ordentleg". For sitt arbeid for demokrati, menneskerettar, miljøvern og europeisk samarbeid har Merkel motteke fleire prisar. Ho har i det politiske arbeidet vist seg som rasjonell, faktaorientert og løysingsorientert, noko som sikkert heng saman med hennar naturvitenskaplege bakgrunn. Det skal òg nemnast at ho er kontroversiell - og i samband med den pågåande flyktningekrisa er det mange som har lagt ho for hat.

Ingrid Brekke har gitt biografien om Angela Merkel eit personleg preg; ho legg ikkje skjul på sine eigne tankar, vurderingar og meiningar. Eg meiner det er positivt, for dermed blir ikkje boka så kjedeleg/sakleg som ho elles kunne ha blitt. For meg vart det ei OK+ leseoppleving.

Andre bloggmeiningar: Rose-Marie - som er svært begeistra for boka.

7 kommentarer:

  1. Grei og god omtale av ei bok som jeg har vurdert å lese. Men ikke sikker på om den vil bli prioritert, får se..
    Jeg visste at Merkel kom fra Øst-Tyksland, og at det sikkert preger hennes forhold til flyktningeproblematikken. Tror jeg leste noe om det i Erpenbecks roman; Gå- gikk- har gått..
    At hun er en tøff dame som står i last og brast, er det nok ingen tvil om.
    Jeg synes det er interessant å lese politikerbiografier hvis det er politikere som virkelig brenner for noe.. Selv har jeg lest om Robert Eriksson, eks-arbeids- og sosialminister.

    SvarSlett
    Svar
    1. Eg trur det er ein føresetnad at ein er grunnleggjande samfunnsinteressert og -engasjert for å ha/få utbytte av ein politikarbiografi. Eg trur nok at du hadde likt denne boka.

      Slett
    2. Enig.
      Så du tror at jeg ville likt den?
      Må ta en titt på den en dag, da.:)

      Slett
  2. Flott omtale om boka. Jeg har nettopp kommentert til Anita at jeg ikke er så begeistret for politiske biografier, men det finnes unntak. Tror likevel ikke at jeg kommer til å lese denne. Sjøl om at jeg må innrømme at Merkel er en politiker jeg har stor respekt for, en viktig politiker for Tyskland, og det blir ikke lett å overta etter henne.

    SvarSlett
    Svar
    1. Merkel betyr mykje for europeisk politikk - det er sikkert. I desse dagar, når EU står framfor utallige utfordringar, er det viktig med stødige leiarar.

      Slett
  3. Hadde trodd du var mer negativ etter kommentaren jeg leste, men med firer fra deg og glødende omtale fra RoseM, kan det godt hende jeg leser denne. Journalistbioformen er vel det som stopper meg mest, synes slike standard biografier blir så tørre, fikk jeg velge var alt som Wolf Hall. (Imponerer stadig vekk med tudorstoff (i selskapslivet), og har helt glemt hva som er Mantel og hva som er som kom fra slottsdokumentarene på Netflix, sånn kan det gå).

    Jeg har en slags nyforelsket fascinasjon for Øst-Tyskland etter å ha lest Erpenbeck, så om ikke annet leser jeg Merkel for det.

    SvarSlett
    Svar
    1. Det låg lenge an til ein tre'ar, men boka tok seg opp. Bra komponert og absolutt lesbar.
      Eg har aldri prøvd å imponere med Tudorstoff i sosiale samanhengar. Trur ikkje det hadde vorte spesielt vellukka :-)

      Noterer meg Erpenbeck.

      Slett