Samleinnlegg: Forsommarlesing

Ein ny samleomtale og eit lite skippertakinnlegg igjen..

Jeg lar deg gå av Clare Mackintosh
Cappelen Damm 2016
379 sider, lånt papirbok privat

Boka handlar om ei kvinne som flyktar frå alt og alle på grunn av sorg og desperasjon. Gradvis og glimtvis får ein vita bakgrunn og årsaker til dette. Parallellt får ein følgja ein sympatisk politimann som etterforskar ei komplisert sak.

Jeg lar deg gå har tydelege forteljarstemmer og vekslar mellom å vera ein psykologisk thriller og ein vanleg politikrim. Starten er treg og slutten skuffande flat, men mellompartiet er ganske spennande. Forfattaren byr på truverdige skildringar av både folk og miljø.

Mot slutten av fyrste del får ein vita noko som kan oppfattast som overraskande, men eg tykte det var nokså forutsigbart kva som skulle komma til å skje. Ein får ein ny vinkling på historia i del to når ein psykopat av verste sort får komma til orde.
Terningkast 4.

I en mørk mørk skog av Ruth Ware
Lydbokforlaget 2017
Speletid 9:14, lånt lydbok biblioteket

Denne boka skal óg vera ein thriller - men dette er pinleg dårleg. Omslaget og tittelen tyder på ei skummel historie, men eg fann det heile klisjéfylt og forutsigbart og vart berre irritert. Boka er liksomdramatisk og manglar nerve. Karakterane er fjollete og historia har inga meining. Boka er altfor lang og inneheld mykje unødvendig småprat.

Styr unna denne, er mi tilråding.
Terningkast 2.

Attentatet av Eirik Jensen og Thomas Winje Øijord
Lydbokforlaget 2016
Speletid 7:22, lånt lydbok biblioteket

Forfattaren Eirik Jensen er kjent og aktuell - som tiltalt i ei mykje omtalt straffesak. Det skal bli spennande å sjå kva dom han får. Medforfattar Øijord har eg aldri høyrt om før, men han skal ha skrive nokre bøker tidlegare.

Attentatet er grei tidtrøyte; ein OK action-/politiroman der Jensen rimelegvis har brukt mykje av si eiga erfaring. Boka handlar om eit brutalt og spektakulært ran og eit attentat mot eit regjeringsmedlem, samt opprullinga av desse sakene. Stemninga i boka er barsk og språket består mykje av dialogar. Eg tykkjer det meste av handlinga - særleg spaninga og aksjonane - virkar ganske realistiske og truverdige. Manglande ressursar i politietaten er eit element i forteljinga - og mellom linjene finn ein skarp kritikk av byråkratiet som finst i denne etaten.

Eg vil tru at helten i denne historia, Sjur Holt, har mykje til felles med den politimannen Jensen sjølv ynskte å vera då han var i aktiv teneste: Ein tøffing som går sin eigen veg, ein utradisjonell polititenestemann som har evner og vilje til å kommunisera med ulike kriminelle miljø - og som har eit visst dametekke.
Boka er passe lang. Eg anbefalar lydboka; Ivar Nergaard sin innsats som opplesar hevar leseopplevinga til eit terningkast 4+.

Mannen med de blå sirklene av Fred Vargas
Aschehoug 2003
198 sider, lånt papirbok biblioteket

Sidan eg "fall pladask" for Vargas då eg las Neptuns tenner, fann eg ut at eg måtte lesa denne fyrste boka om den alternative krimhelten Adamsberg.

Mannen med de blå sirklene er på langt nær så finurleg og fengande som Neptuns tenner, men fungerer greit som ein introduksjon til serien. Jean-Baptiste Adamsberg er ein annleis krimhelt og Fred Vargas er ein annleis kriminalforfattar. Plottet i denne vesle boka er ubegripeleg utspekulert og er på ingen måte realistisk, men i dette tilfellet må ein fira på krava til realisme og truverdigheit. Her må ein berre lena seg tilbake og ta inn over seg det som vert fortalt. Samstundes kan lesaren utfordrast til å tenkja seg fram til løysinga på kriminalgåta.

Boka er ikkje superspennande, til det er drivet for langsamt og bihistoriane for spesielle - men er ei underfundig historie med mange fascinerande karakterar.
Konklusjonen på leseopplevinga mi vert også her terningkast 4+.