Kort om: Ondskapens kall av Robert Galbraith

Cappelen Damm 2016
Speletid: 18:15
Opplesar: Morten Røhrt
Lånt på biblioteket

J. K. Rawling brukar namnet Robert Galbraith når ho skriv kriminalromanar. Dette er bok nummer tre i serien om Cormoran Strike og Robin Ellacot. Serien er velskriven, spennande og original. Protagonistane er interessante, spesielle og tildels truverdige.

I bøkene finn ein element som ein kjenner att frå klassisk britisk krim med mange mistenkte og ulike motiv, men serien inneheld meir action og har meir makabre undertonar. Kombinasjonen saktegåande puslespelkrim, råskap og mystikk samt hovudpersonar som engasjerer - den er uslåeleg. Når ein kan leggja til at forfattaren skriv med humor, snert og sjarm forstår du sikkert at dette er verkeleg gode leseopplevingar.

Antagonisten i Ondskapens kall er ein skikkeleg fæl mann. Det handlar m.a. om seriedrap, valdtekter og fjerning av kroppsdeler. Boka startar med at Robin får tilsendt ei pakke til kontoret. Pakka inneheld eit avkappa bein av eit menneske og ein tekst som betyr noko heilt spesielt for Strike. Det virkar som om det er Strike som er "målet" - men lesaren får vita at gjerningspersonen også er ute etter Robin.
Vedkommande som sende pakka vil ramma både detektivbyrået og dei to som jobbar der. Strike veit at det finst nokre personar i hans eiga fortid som kan vera kapable til ein slik brutalitet og ondskap som her vert vist. Politiet har på si side fokus på feil plass og feil person, og handlinga i boka består mykje i Cormoran og Robin si alternative etterforsking. Granskinga deira fører dei til ulike bisarre, mørke og skremmande miljø.

Samstundes med opprullinga av saka (eller sakene, for det skal skje fleire drap..) får ein følgja med på privat- og kjærleikslivet til Robin og Cormoran. Det er sterke kjensler mellom dei to, men begge skjuler det så godt dei kan for den andre parten. Begge er dessutan opptatt på kvar sin kant. Sentralt i boka/serien er spørsmålet om dei nokon gong kan bli eit par.

Kvart kapittel vert innleia med eit sitat frå ein sang av Blue Öyster Cult. Tittelen på boka er også henta frå ein BÖC-låt, Career of Evil. Dette er slikt som skapar ein rocka god stemning, tykkjer eg. Det er absolutt ein fordel å lesa bøkene serien kronologisk, så har du ikkje lest Når gjøken galer og Silkeormen tidlegare bør dei lesast før du tek til på denne.

Ondskapens kall er omfangsrik; papirutgåva er på 525 sider og lydboka på over 18 timar. Dette kan virka avskrekkande for mange, men det er altså ei kriminelt bra bok; ein smart og underhaldande kriminalroman med uventa vendingar. Eg ser verkeleg fram til bok nummer fire.

Andre bloggmeiningar:
Edgeofaword, Betraktninger, Flukten fra virkeligheten