Krigskrim og retrokrim

Historisk krim kan vera så mangt. Her følgjer kortomtalar av to stk. krigskrim og ein retrokrim. Eg registrerer at svart og raudt med kvit skrift er fargane som går att på omslaga. Er det snakk om omslagstrendar eller tilfeldigheiter?

Tårn av Bernt Rougthvedt
Cappelen Damm 2013
234 sider, lånt papirbok privat

Handlinga i denne boka er lagt til Oslo i tida 1944-45, dvs. at me befinn oss heilt i sluttfasen av andre verdenskrig. Boka er skriven i ein overraskande frisk stil og er ganske underhaldande. Her er lite av gravalvoret som ofte pregar bøker med handling frå denne tida.

I Tårn møter ein vakre kvinner, barske menn og slemme skurkar, og det handlar om dobbeltspel, agentverksemd, svik og likvideringar. Hovudperson og "helt" er journalisten Erik Fjeld, ein mann med kontaktar både med okkupasjons-makta, motstandsrørsla og politimyndigheiter. Han er ein superagent-figur, ein slags krysning mellom James Bond og Max Manus. Likevel tykkjer eg at han framstår som heller usjarmerande.

Boka er passe lang; om denne historia hadde vore meir omfattande hadde det blitt berre rør - for oppbygginga er nemleg litt rotete. Men eg fann boka såpass interessant at eg gir eit terningkast 4.

Sovende hunder av Roar Ræstad
Vigmostad & Bjørke 2014
421 sider, lånt papirbok biblioteket

Handlinga i denne boka er lagt til Trondheim i 1942 og me får følgja ein politimann si jakt på ein slu mordar.

Eg er imponert over Ræstad sine miljøskildringar; her må forfattaren ha gjort ein kjempejobb når det gjeld research. Omgivelsane virkar å vera realistiske og autentiske, ned i minste detalj.

Når det gjeld sjølve kriminalgåta vart eg ikkje så imponert. Det virkar som om forfattaren har vore for ambisiøs og gapt over for mykje. Eg tykkjer handlingstrådane er usamanhengande og at karakterane er uklare.
Store deler av boka har dårleg framdrift. Til tider tykte eg det var skikkeleg tregt og tungt. Men Gabriel Navarseth vart eit interessant bekjentskap, så eg har alt bestemt meg for å gje neste bok, Elven, ein sjanse.
Sovende hunder får terningkast 3.

Sporvekslingsmordet av Hans Olav Lahlum
Cappelen Damm 2016
431 sider, lånt ebok eBokBib

Lahlum held høgt tempo i skrivinga si av retrokrimserien om K2 og Patricia. Dette er bok nummer seks og handlinga er her lagt til året 1973. Boka er dedisert til Astrid Uhrenholt Jacobsen, og forfattaren har då også lagt deler av handlinga til eit langrennsmiljø:
Det handlar om drap på ein talentfull ung skiløpar. I løpet av etterforskinga viser det seg at ugjerninga kan ha samanheng med eit uoppklart drap og ei forsvinningssak frå fortida. Saka inneheld spor og villspor, hovudspor og sidespor.

Som alltid i denne serien; boka er stemningsfull og byr på gode tidsbilete frå perioden. Den snirklete, korrekte, detaljerte og oppramsande stilen er også blitt eit varemerke. Her er alt kronologisk og (nesten) alt vert fortalt gjennom augene til Kolbjørn K2 Kristiansen. I denne boka finn me eit unntak frå regelen, sidan Patricia, den stadig hemmelege hjelparen og kjæresten hans, får sleppa til med sine tankar og kjensler mot slutten.

Eg likar denne serien og tykkjer det er befriande med ein krimforfattar som går sin eigen veg, som er nyskapande og finn sin eigen stil. Samstundes er han trufast når det gjeld dei krimklassiske "formlane" og klisjéane som høyrer til. Terningkast 4+.